Kimi yaşadıklarımı yazdım, kimi düşündüklerimi, kimi de mizaha bulanmış yarı kurgu, yarı gerçek yazılar. Gerçek hayat, yetişkinlerin dünyası, zaten ziyadesiyle ciddiydi burası öyle olsun istemedim. Büyümek ciddi olmak demekmiş bilemedim. Ne beklendiği kadar büyümeyi becerebildim ne de hayattaki her şeyi beklendiği ciddiyette ele alabildim. Yazarken en çok kendimle dalga geçtim, Valide Sultanı da es geçmedim.
Anne oldum sonraları, 10 aylıktı çalışmaya başladım. Sabahları değme dekatloncuya taş çıkaracak maharette küçük ördeği kreşe, kendimi işe yetiştirmeyi, akşamları kreşten eve getirmeyi başardım.
Çalıştım, yetmedi. Koca bir şehir bir iletişimciye bir iş veremedi. Yine işsiz kaldım. Gocunmadım çünkü yeni insanlar tanıdım, hayatıma nice güzel dostlar kattım. Yabancı olduğum şehirde küçük, küçük kökler salmaya başladım.
Yazmaya başlarken "İzmir, Eskişehir, İstanbul derken yeni durağım Bursa" demiştim, yavaş yavaş İzmir'e doğru tekrar iniyorum diye de düşünmeden edememiştim. Lakin hesap tutmadı, göçebe ruhum yerinde duramadı, yurt dışında yep yeni bir hayatı deneyimlemeye karşı koyamadı.
Çekirdek ailem yeni bir hayata başlamanın ilk adımlarını atarken, bu seyir defteri de görevini tamamladı. Okuyan, takip eden, yorum yazan tüm blog severlere teşekkürler. Belli mi olur belki bir gün, başka bir yerde...
Sevgilerimle...
Anne oldum sonraları, 10 aylıktı çalışmaya başladım. Sabahları değme dekatloncuya taş çıkaracak maharette küçük ördeği kreşe, kendimi işe yetiştirmeyi, akşamları kreşten eve getirmeyi başardım.
Çalıştım, yetmedi. Koca bir şehir bir iletişimciye bir iş veremedi. Yine işsiz kaldım. Gocunmadım çünkü yeni insanlar tanıdım, hayatıma nice güzel dostlar kattım. Yabancı olduğum şehirde küçük, küçük kökler salmaya başladım.
Yazmaya başlarken "İzmir, Eskişehir, İstanbul derken yeni durağım Bursa" demiştim, yavaş yavaş İzmir'e doğru tekrar iniyorum diye de düşünmeden edememiştim. Lakin hesap tutmadı, göçebe ruhum yerinde duramadı, yurt dışında yep yeni bir hayatı deneyimlemeye karşı koyamadı.
Çekirdek ailem yeni bir hayata başlamanın ilk adımlarını atarken, bu seyir defteri de görevini tamamladı. Okuyan, takip eden, yorum yazan tüm blog severlere teşekkürler. Belli mi olur belki bir gün, başka bir yerde...
Sevgilerimle...
komşu gitmeseydin be...
YanıtlaSilyazmasaydın amma gitmeseydin de.
neise.
senin kararın en doğrusudur.
meslektaşmışız demek ben de neden ısındım kovaya diyodum :))
gel yine olur mu?
Sağol komşu :))
YanıtlaSilÖnümde uzunca bir süreç var yazamayacağım. Bir kere daha öksüz bırakmak buraları içime sinmedi. Tadında kalsın istedim.
Hem meslektaşmışız ya anlarsın; mesleki deformasyon var serde, bir defter kapanır bir defter açılır zamanı gelince :))
temem...
YanıtlaSilyeni defter açılırsa mutlaka haberdar ediniz.
kalınız sağlıcakla.
sizi tanımakla bahtiyar oldum bilesiniz.
piki mutlaka haber veririz :))
YanıtlaSillakin siz benim gibi yapmayınız
yazmaya devam ediniz
yalnız teknolociye dikkat ediniz
canım yazılarınızı tekrar silmeyiniz :))
şaşkın ziyarete gelir yine merak etmeyiniz
sen şimdi tanıtım yazında diyorsun ya; (İzmir, Eskişehir, İstanbul derken yeni durağım Bursa.) Bence sen yeni duraktan da yaz. valla bak. iyi gelir; sana olmasa bile bana.
YanıtlaSilHele bir durağı yenileyelim Evrenim, hele bi...
YanıtlaSil