Olmak ya da Olmamak

  "Aslında sen yoğsun hemşire" dedi konuyla ilgili kapısını çaldığım sevgili Evren hemşirem.

"Şu ana kadarki tüm göstergeler o yönde. Sanırım, hakkaten ve essahtan ben yoğum hemşirem" dedim hayal kırıklığıyla. 

"Hakkını helal et, aniden silinip, kayboluverirsem ortandan." Bu kısmı içimden söylemiş ya da şimdi uydurmuş da olabilirim. Emin değilim. 

"Ağır kimlik krizi yaşıyorum, varoluşumu sorguluyorum şu anda. Galiba ben diye biri aslında yok. Ya da artık güncelleme almayan bir Sims karakteriyim." diye hönkürerek, soluğu kardeşler vassap grubunda aldım bu defa.  

"Yaşama, yaşama. Dön o dönemlerdeki fotoğraflarına bak." dedi ailemizin Gurusu, hikmetinden sual olunmaz Big Sis.

Fotoğraflara bakayım iyi hoş da, bu defa da güncelleme almayan Sims karakteri olma ihtimalimi sıfırlayamıyoruz hala!

"Lütfen ama lüüütfen Sahip... Kıyıp da silme henüz beni... O yeni nesil mini mini Simler, en günceldir gençler güncellemesiz halimle bile getir götürümü yapar benim! Sana söz, bende potansiyel daha çoook..."

"Getir götürümü yapar" dedim mi? Dedim! Pişman mıyım? Asla! Sahip görsün, duysun, güncellemem belki artık durmuş olabilir ama sonuncusu da hani çok eski değil.

Peki neydi varoluşumu sorgulatarak beni derin varoluş sancıları ve kimlik bunalımına salan o meşum olay?

Günlerden bi gündü; hava güneşli miydi, soğuk muydu bilmem: "memlekete dönüşümüzün neredeyse sene-i devriyesi geldi, Küçük Ergen koca kız oldu, kendi işini kendi görebiliyor, okulu da belli ki zırt pırt kapanmayacak artık; gel sen hele Şaşkın şu CV'ni bi güncelle, EYT'si dile gelse, çözülse yine de tamamlanacak bi sürü günlerin var, onları bi tamamla, bi titre, bi kendine gel, haydi Şaşkınlar çalışma hayatına" dedim, o iş bulma sitesi senin, bu benim, bi heves işe koyuldum.

Hayaller:

Geçip giden oooo zamanların uuuu ardından CV güncelleme dediğin zaten bi fotoğraf, bi de adres değişikliği, ha birkaç da eskiden kalma yazım hatasının düzeltimi en fazla. Sonrası suskun gidişimin muhteşem dönüşü olması dilek ve temennisi ile iş arama, tarama ve başvurularına bir an önce başlamak. 

Gerçekler:

- Gözler de şahin gibiydi halbuki dokuz sene önce a Şaşkın! Hiç yakışıyor mu? Çok ayıp sana, ne çok hata varmış düzeltilecek.

- Bak bak bak, çalıştığım firmalara da bak hele. Bildiğin ölüm grubu. Benim diyen sağ çıkıp da gün yüzü görememiş. Altı firmanın beşinin güncel statü: "merhumu nasıl bilirdiniz?" Hani CV'mi incelecek bi İK'cı arkadaş şöyle çalıştığı firmalara bakayım dese bildiğin şüpheli profil.

-  Allah, Allaaah bu alan neden geçersiz şimdi? Güncelle diyip duruyor. E hani nerde benim mezun olduğum bölüm? İngilizce hazırlığı, lisansı beş senemi verdiğim sevgili bölümüm; sen de tarihe karıştın da diğer mi oldun şimdi sen?

Mezun olunan bölüm artık yok, çalışılan altı firmadan beşi yok. Bi uğursuzluk var bende, dokunan yanıyor mu noluyor desem, ben içindeyken hepsi de vardılar. Ne olduysa ben gittikten sonra olmuş. Bilmediniz siiiiz kıymetimiiiii, deseeeem... Diyerekten şarkıya girsem, bensiz yapamamışlar bak görüyo musun diye diye egolara gelsem, yok yahu şirket yönetmiyordum ya nihayetinde.  O kadar da diil...

Hah işte zurnanın zırt, varoluş krizinin kırt dediği nokta! Ben varken varmışlar, ben yokken yok. O zaman ben aslında yok muyum? Ben bi şekilde var isem aslında bi çeşit Sims karakteriyim de artık güncellemem mi kesilmiş? Öyleyse, ben Matriks'imin yollarında tıngır mıngır yol alırken, onlar gelen her güncellemede birer birer sistemden mi silinmişler? O ne, yoksa sıradaki ben miyim? Şekspir "olmak ya da olmamak işte bütün mesele bu" derken tarihin en büyük spoylerini vermiş de kıymetini bunca zaman bilmemiş miyim?

Ben bu soruların yanıtlarını aramaya devam ederken,  bir yandan da "ya aslında vardıysam" seçeneğini cepte tutarak başvurduğum şirketlerden henüz bir ses seda yok. Bir zamanlar "gelmiş bu yaşına, kocayı anca bulup yeni evlenmiş, çocuk yapar gider hemen bu" diyerek "çocuk da yaparım kariyer de" sevdama bir çırpıda taş koyan pek sevgili İK piyasasına "ne demek efenim, lafı mı olur, sizi mi kıracağım" demiş ve hemencecik Küçük Ördek'i almıştım kucağıma. En iyisi mi gideyim de "gelmiş bu yaşına, menapoza da girer yakında, siniri, al basması hiç çekilmez icabında" tayfaya yazdığım ön mektuplarda küçük bir revizyon yapayım.

Sevgili İK,

Yaşıma, başıma, verdiğim onca araya bakmadan tarafınıza yapmış olduğum bu başvurumu değerlendirirken sizlere sıkıntı vermemek adına menapozuma çok bi zaman önce, erken erken girip ve hatta çıktığımı, bundan mütevellit sıcak basması, sinir hoplaması (referanslar aşağıda sunulmuştur) ve hatta bonus olarak da aylık periyotsal dertlerimin olmadığını göz önünde bulundurmanızı rica ederim. 

Ya çocuk durumları derseniz; kendisi üzerinize afiyet çok yakında ana kadroya geçecek çiçeği burnunda bir ergen adayı. Ateşi, doktoru, yuvası, bayramı seyranı, yetenek gösterisi çoktan mazi, "annneğğğ yaaağğğ, ne işin var voleybol maçımdaaağğğğ" ise niyazi.  

Son sürüm güncellemelerim yapılmış olup, güncelleme alımının devamı için müzakerelerim devam etmektedir.

Saygılarımla,

Şaşkın E.

Referanslar: Benim Adam E., Küçük Ergen E., Evren the Hemşire