 |
| Tek bir görselle tatilimin özeti sevgili hemşiremden geliyor. |
Bayramın son, yeni ayın ilk gününe bayıltıcı bir sıcağın tesirinde uyanıyoruz. Köpük the Çıtkırıldım Prenses, Göbek Reyiz Yuki ve ben. Temmuz mevsiminin hakkını verecek gibi, daha sabahın erken saatlerinden görünen.
Sabah kahvesi demlenirken bulaşık makinesini boşaltıyorum bir yandan. Tezgahı gün içinde hunharca doldurmamam için makine boş olmalı. Yapılacaklar listesi o piti piti turnuvasının ilk kazananı Witcher, ikincisi mutfak, üçüncüsü ise banyo olmuş bir gün önce. Mutfak tertemiz, derli toplu. Görünen yerleri en azından. Keza banyo da aynı şekilde. Ertelemeyip yaptığım, yapabildiğim kadarıyla yetindiğim için mutlu ve gururluyum. Bir Marie Kondolamaca olamasa da Şaşkondo usulü diyebiliriz rahatlıkla.
Kahveye gece gelen yorumlara cevap yazarak eşlik etmek istesem de gözüm sevgili komşularımdan Yüreğimin İklimi'nin son yazısının başlığına takılıyor öncesinde. Algıda seçiciliğimi seveyim. Diline, kurgusuna hayran olduğum, bir yazarla tanışmak istesen kim olurdu listemin ilk sırası Alper Canıgüz'ün Oğullar ve Rencide Ruhlar'ı. Yazıyı bir çırpıda okuyup, yorumumu bırakmayı ihmal etmiyorum. Ne zamandır yapmadığımı fark ettiğim geleneksel Alper Canıgüz yeni kitap gugıl aramamı da yapıp, üzüntü ve muz kabuğu nidalarıyla tükkanıma geri dönüyorum.
Benimki gibi mikro bir blogcuk da olsa blog yazmanın en keyifli yanlarından biri bana göre başka hiçbir mecrada olmayan bu konu komşu ilişkisi. Benim gibi uzun uzadıya aralar da versen, geri döndüğünde kaldığı yerden devam eden o ilişki dinamiği de yazma motivasyonum.
♪♫♪
Kahveni al gel bana/ Bloglar yazayım sana / Ciddili konularım yok ama / İade-i ziyarete gelirim sana*
♪♫♪
Be hey sevgili komşum... O kadar çelınc yaptık, aralıksız tekmili birden tamı tamına 4 (yazı ile dört) ve hatta azcıcık aralıklıyı sayarsak 5 (yazı ile beş) adet yazı... Kahkahalarımızı bitti**, Şaşkınca besteler bölümü olmayacak mı sandın?
Kendim ettim kendim buldum çelıncının sorumluğu üzerimde garip bir yük. Sanki o son cümleyi yazıp yayınlaya basamadan gün aniden bitiverecek de çelınc ortada, yarım kalacak gibi bir his. Halbuki çelınc da benim, tükkan da.
Bayram bitmek üzere, tatil de... Çok şey yapmış gibi ama aynı zamanda hiçbir şey yapmamış gibi geçen günlerin dört buçuğuncusu da... Üzerimde bir yandan hiçliğin dinginliği, öte yanda bir oda dolusu ütüyü bir pazar gününe bırakmış olmanın gerginliği.
Şarkıların orijinalini dinlemek istersen:
** MFÖ - Gözyaşlarımızı Bitti mi Sandın
*** Nasıl yani? İçinden şiir de geçmeyecek mi sandın? :)
"şaşkın yazmayı bırakmasın" eylemi yapmak istiyorum izninle :)
YanıtlaSilben de bugün eve doğru yürürken kendi kendime, "özlem dolu ama yine de güzel bir bayram tatiliydi, okudum, gezdim, daha ne olsun" diye konuşuyordum kendi kendime :) tatil güzel şey ya...
ne kadar çok "kendi kendime" demişim yahu!
SilEylemlerimizi daha ulvi konulara bırakalım, Şaşkın yine yazsın ama az soluklana soluklana yazsın. :))
SilO kadar uzun bir zamandır yapmamıştım ki tatil böyle bomboş görüneni bile cennet gibi geldi inan. Tatil güzel şey hakkaten. Paralelde de güzel geçmesine sevindim. :))
* Hehe fark etmemişim bile okurken. Tatilin rehavetindendir, olur o kadar. :))
SilBu dörtlemenin sonu yani:)
YanıtlaSilGeçmişteki eylemcilik damarımı özlediğimi fark ettim, Şule'nin yorumunu okuyunca. Ama yazarımızı da baskı altına alkmak istemiyorum, canı ne zaman isterse... Selameti de bekleriz biz, alışkınız, sonuçta 20'yi aşkın yıldır ha bu seçim ha o seçim bekliyoruz:))
Evet, şaka maka beni epey zorlayan bayram çelıncının sonu diyelim. Sanki gazeteye beş yıldızlı köşe yazısı mı yetiştiriyorsun bu ne stres a Şaşkın diyorum ama işte bunlar hep Şaşkın'lık halleri ve 49 yılda yönetebilmeyi az buçuk öğrenebildiklerin. :))
SilVe ah o seçimler ve seçimlerimiz. Biz mutlu ve iyi insan olmayı seçmeye devam edelim, renklere küsmeden ve inadına...
Lütfen, çelınç melinç olmadan da arada sırada yazı yazılsın şaşkın yazarımızdan ricamdır.
YanıtlaSilSaygılarım ve derin sevgilerimle. :)
"Çelınç melinç olmadan" kısmına kesinlikle katılıyorum. :)) Hafta gümbür gümbür başladı. Bakalım, elimden ne kadar gelecek bilemiyorum ama az da olsa yazmaya gayet edeceğim diyeyim şimdilik.
SilSevgiler...
Şu hayatı hep zorladın mı sanki... İlle bir challenge olmalı mı, yaz işte... Gülelim, bildiğimiz şarkılara bilmediğimiz ama senden olunca sanki hep öyleymiş gibi gelen sözlerle eşlik edelim... En önemlisi gülelim. En trajik öyküleri bile komikli hallere sokan kalemini bir rahat bırak.
YanıtlaSilHaklısın gülelim be Evrenim, hayatın kendi versiyonu çok sıkıcı. Ona da uyarlama sözler yazmak istiyor ara ara. :))
SilBu çelinçla beraber uzun bir ara verme ama geri çabuk gel tamam mı. :)
YanıtlaSilGelmişim sanki ama bu yorumunu nasılsa görmemişim. Neyse geç olsun da olsun diyelim. :))
Sil