Yurtta ve Balkanlar'da büyük bir merak ve heyecanla beklenen Şimdi Okullu Oldum 6. Bölüm taslaklarda iyice bi demlene dursun, gelin size son çarşı pazar maceramı anlatayım sıcağı sıcağına.
Geçenlerde süper büyütannemizi ziyaret için şehir merkezine indim. Sohbetine zaten doyum olmaz, midemi de eşsiz büyütanne lezzetleri ile doldurduktan sonra müsademi isteyip çarşının yolunu tuttum.
Hazır oralara kadar gitmişken eksik bir iki malzemeyi tamamlamak üzere çarşıya uğramadan olmaz elbet. Şu keçe işlerine girdim gireli o malzemeler nasılsa hep eksik. Eksik diye diye kutular dolmuş, taşmış ama yeni bir şey yapılacağı vakit ille ki bir şeyler yine eksik. Elimdeki malzemeyi bir türlü bitiremediğim gibi habire yenileri ekleniyor. Keçe değil tükenmez içeceği mübarek. Hayır işi diye başladı ama sonrasında kalan devasa malzemeyi bitirsem, mümkünse biraz da malzeme parasını çıkarsam bari diye giriştiğim her yeni proje bana değil kazanç yeni harcamalar olarak geri döndü, dönüyor. Peki bunda evdeki malzemeyi kullanarak yaptığım her yeni ürün fikrinden sonra "aaa ne güseeel olduuu, bundan yaparım ben daha" diyerek aldığım ilave malzemelerin ve sonrasında aynı şeyi yapmaktan sıkılıp bir yeni ürün fikrine geçmemin ve bunun kozmik yeni mini evrenler yaratmasının etkisi yok diyebilir miyim? Hayır diyemem.
En son iki hafta kadar önce alışveriş yaptığım dükkana girdim ve son günlerdeki zam, pardon güncelleme, furyasında fiyatının değişmiş olacağını düşündüğüm malzemenin fiyatını sordum. Kadın şöyle hızlıca bir düşünüp 9 TL dedi. "Nasıl yaaa, daha iki hafta önce 5'e almıştım." diye ünledim şaşkınlıkla. Tamam bir miktar yükselme bekliyordum da bu kadar değil. Pasajdaki diğer dükkanlarda durum ne bakmak için bir diğerine girdim. İkinci dükkan 11 TL dedi, üçüncü 15. Bu pasaja bi haller olmuş bari diğerine gideyim dedim, demez olaydım. Dördüncü girdiğim dükkanda 20 oldu fiyat. Baktım fiyat 25'e doğru gidiyor, kuyruğu sıkıştırdım başlangıç noktama geri döndüm. Dükkan sahibi kadın geri geldiğimi görünce "kaça dediler diğer dükkanlarda?" diye sordu. "Yani aslında daha yüksek fiyat da işte ben size öyle dediydim" diye de ekledi muhtemel bir "tüh ya, az demişim galiba" pişmanlığıyla.
İçimden "daha da yapmam kapı süsü neyin, bunlar jübilem olsun" diye söylenerek raftaki son üç halka straforu tanesi 9 TL'den aldım. Kurdeleleri nasılsa aynı fiyattan verdi ya da ben öyle hatırladım. İki hafta önce çok daha fazla malzemeye çok daha az ödemiştim nihayetinde. Yine sermayeyi malzemeye yükleyip çıktım dükkandan.
Sindirella ayaklarıma günlerdir arayıp da bulamadığım bir çift botu belki bugün bulurum umuduyla yakındaki AVM'ye gittim sonra. Yine kimisinde 37'ler küçük geldi 38'ler büyük, numarası uyanı da külçeden halliceydi narin bileklerim taşımadı, tabanlar desen hepten rahatsızdı. Bol bol yürünecek o botlarla arkadaşıım; neden yapmıyorsunuz şöyle hafif, bilekleri kavrayacak ama aynı zamanda tembel (Şaşkınca'da bağcıklı ama aynı zamanda yandan fermuarlı), azıcık da şık olsun elbet, bi de su geçirmezse hani tadından yinmez bi bot? Çok şey mi istiyoruz? Evet o rahatlığıyla çok meşhur markayı da çok denedim ama değil bot, spor ayakkabı kalıpları bile uymadı şimdiye kadar. Girdiğim bir mağazada yanındaki arkadaşına "ayyy hepsi çok güzeeel, kalıplarını da biliyorum hiç denemeden alıyorum" diyen kadına "sırası mıydı şimdi bunun?" diye sarılıp ağlamak istedim. O kim bilir kaçıncı ayakkabısını denemeden almak üzereyken ben o mağazada da ayacıklarıma uygun hiçbir şey bulamadım. Bu darbe de yetmedi. Özenip de aldığım, lakin "nasılsa 37-38 numaraymış, olur elbet" diye güvenerek mağazada denemeye gerek görmediğim ev botları da sonuçta ayağıma küçük geldi. Sindirella bile camdan ayakkabı giyerken benim peluş terlikte dahi yüzüm gülmedi. Matrix'e bir kez daha saygılarımı yolladım.
İlginç bir şekilde piyasadan kaybolmuş teneke bisküvi kutusu bulma umuduyla girdiğim kırkbeşinci dükkanda hazır kapı süsleri vardı ve her nasılsa 5 TL'ye satıyorlardı. Onu alıp, üzerindeki uyduruk malzemeyi söküp yeniden kaplasam henüz aldığım malzemeden daha ucuza geleceğini düşünüp epey bi saydırdım yapımda ve yayında emeği geçenlere.
Bir gün önce aldığım ama önce çantamın içinde unutmak suretiyle dört saat kadar çarşı pazar dolaştırdığım sonra da annemlerin buzdolabında unuttuğum tereyağı yerine bir yenisini almak için girdiğim dükkanda biraz talihim döner gibi oldu. "Tereyağında çok güzel kampanyamız var abla, kaç tane vereyim" dedi kız işini severek yapanların coşkulu heyecanıyla. Bir gün önce aldığımdan daha ucuza bir ürün bulup almanın buruk mutluluğuyla, zencefilli kurabiyelerimi yapmak üzere eve koyuldum sonrasında.
*Büyütanne: Ördek dilinde büyükanne
Bot dedin ya ben orada kaldım, okuyorum ama kafa botta, nasıl olacak bu işler, bir bot olmuş eski para ile milyon lira. Moral bozuk, zencefilli yılbaşı kurabiyesi olsa yerdim, yüzüm de gülerdi. Moralim de düzelirdi. Eski bota sarılıp uyurdum, ben seni çok sevdim der dururdum :)
YanıtlaSilSenin eski paralı fiyat da eskide kalmış hemşirem outdoor bakıyorsan hele, onu bir buçuk, iki ile çarp öyle fiyatlar var. :(( En azından o markaların pabıçları tembel değil diye kendimi avutuyor olabilirim ama bak. :)
Silİstediğin zencefilli kurabiye olsun sen yeter ki gluten ye, tepsi tepsi yaparım ben sana. <3
Kardeşine bot alacakmış. 700 lira olmuş bir bot diye ağlamaklı olan bir kıza yağdırmıştı geçen haftalarda yurdum insanı. Yok 160'a şu mağazada bot varmış. En pahalısı 200'müş. Şimdi şu üstteki yorumlara gözüm kayınca aklıma hemen şey geldi:) Alacaksın o botları, hani ağzına tlf sokulan dayı gibi yapacaksın:))))
YanıtlaSilEtiketler çok oynak komşucum. Bu ara çok sık değiştiriyorlar ve aynı ürün hiçbir yerde diğeriyle aynı değil. Dolaşmadan bir şey almamak gerek. Kolaylıklar, sabırlar dilerim.
Artık bu insanların Marvel'in Multiverse'i gibi paralel evren Türkiye'sinde yaşadıklarını ve arada Matriks'te yaşanan kayma sonucu evrenlerimizin karıştığını falan düşünmeye başladım ben. Akılla, mantıkla işin içinden çıkamıyorum çünkü çok uzun zamandır. Bu insanlarla değil aynı ülkede, aynı evrende yaşadığımıza inanamıyorum.
SilBot fikri de iyiymiş ama. :))
büyütanne ne güzelmiş :) neticede büyük anneler, büyütüyor hepimizi :)
YanıtlaSilbot demişken greyder'in botları çok iyi. baktın mı kuzum? fiyatları 800-900 civarı ama ağır değil, su geçirmez ve rahat bence. denemediysen bir şans ver derim :)
Hem nasıl büyütmek. Özellikle bizim kız üç yaşına gelip de gurbet ellere gidene kadarki dönemde öyle çok emeği var ki üzerinde. Hala da bir başkadır ilişkileri. Henüz Küçük Ördek'ken bizimki, kelimenin sonundaki t ve k harflerini yer değiştirip telaffuz ederdi, büyüt, köpet gibi. Hepsi düzeldi ama büyütanne baki kaldı hem onda hem de bizde. :))
SilGreyder dahil piyasada ne kadar bilinen marka varsa hepsine baktım, hem de her birine üçer defa falan. Biraz dertli ayaklarım var. Bildim bileli zor bulurum ayakkabı ama bu defa biraz daha zor oldu sanki.
çok tatlı anlatmışsınız gerçekleri, fırsatçılığı bırakamayan insanlar var sahiden ne yazık ki...
YanıtlaSilÇok teşekkürler. :))
SilBen bağcıklı ve yandan fermuarlı botta kaldım. Uyanık asker işidir o, kim çözüp bağlayacak o postalın ipini di mi ama, lakin yasaktır. İşte o yasağı aşanlar da vardır. Şimdi yazayım mı şuracığa bir askerlik anısı:))
YanıtlaSilYandan fermuar var ya candır can. İyi ki asker olmamışım desene. Askerlik anısını da merakla beklemekteyim. :))
SilBenim de numaram 38 39 arası, ayakkabı almam gerektiğinde kâbusum oluyor, ben bir tane bulamazken elli ayakkabıyı millet nasıl alıyor diye söylenerek dolaşıyorum hep :D
YanıtlaSilAhh o buçuklu numaralar... IMDB puanı 10, dram gibi dram. Millet internetten alıyor, denemeden alıyor, kalıbı biliyor alıyor biz öyle Sezercik gibi bakıyoruz her defasında. :)) Bi de her markaya hatta her modele göre hatta yıldan yıla değişen numaralar var ki orada film iyice kopuyor. Kaç şimdi benim ayacıklarımın numarası? Bu yaşıma geldim hala muamma.
SilSol ayağım 40 ama sağ ayağım daha önce kırıldığı için yamuk yapıyor hep. E birini 40, birini 41 alamam. Kalıp olarak rahat ayakkabıları tercih ediyorum. Trendyolmilla hakiki deri botları 10 numara, 5 yıldız. Yine Trendyol üzerinden Deripabuç hakiki deri botlar da güzel. Aldın, denedin, olmadı; Trendyol hemen iade kabul ediyor. Reklam yapar gibi oldum ama amacım bir ihtimal yardımcı olmak çünkü biz ailecek ayakkabı konusunda sorunluyuz yani ne çektiğini tahmin edebiliyorum :))
YanıtlaSilTavsiye için çook teşekkürler. Gerçekten de bu absürtlüğü kendi yaşamayan anlayamıyor. "20 küsur senedir yapıyorum bu işi, 37 ile 38 numara arasında 2-3 cm fark var. O farktan da bişiy olmaz hanfendi" diyen satış elemanı vardı mesela. Halbuki idare eder diye giydiğim azıcık büyük bir bot yüzünden ben de bacağımı kırmıştım seneler önce. Neyse ki dün son bir ümit girdiğim bir mağazada işini seven bir bey 38 numaranın tabanına sihirli bir dokunuş yaptı da bot olmasa bile bir adet çizme ile girebiliyorum yeni yıla. :))
SilYine en güzel şekilde kaleme almışsınız. Uzun zaman olmuştu blogunuza girmeyeli. Yeni yeni yazılar, hangilerini okusam bilemedim.
YanıtlaSilÇok teşekkürler. :)
Sil