Şimdi Reklamlar

 

Yok öyle tekmili birden 6 kısım Şaşkın'ın AÖF maceraları. Netfilis mi canım burası? Şimdi reklamlar. :))

Epeydir aklımda olan ama bir türlü başına oturamadığım projelerden biriydi bu kapı süsü aslında. Baktım bu ara yaratıcılığımın doruklarındayım, boşa akıp gitse miydi yani paçalarımdan? 

Biraz hemşiremin dürtüklemesi, biraz da sevgili komşum Zeugma'nın ara gazıyla açtım oturdum keçe tezgahımın başına. 

Tamam proje epeydir kafamda ama nasıl yapacağıma ilişkin bir fikrim de, planım da yok henüz. Daha önce de anlatmıştım şurada; dikiş konusunda bende teknik taktik yok bam bam bam. 

Tepeme çıkmaya, malzemeleri bırkalamaya çalışan kedileri hem ortamdan hem de birbirlerinden uzaklaştırıp dalıyorum malzemelerin arasına. Hele bi başlayayım Türk usulü, istim arkadan gelir.

Sadece ilk kapı süsü denemem olmayacak hem de bir ileri dönüşüm çalışması olacak aynı zamanda. Bu nedenle benim için önemi büyük.

Atmıyoruz arkadaşım o sizin çer çöp dediğiniz çikolata, ambalaj kurdelelerini, kopmuş boncukları, dağılmış anahtarlık parçalarını ve daha nicelerini (koca beye subliminal mesaj verildi). Tamam kabul ediyorum, biriktirirken azcık sıkıntı yaratıyor ama dünyanın bir köşesinde, çöp yığınlarına yenisini eklemektense bir gün böyle başka bir bedende can bulabiliyorlar işte.  Yeter ki iste! Netfilis'te Broken belgeselinin Geri Dönüşüm Yalanı bölümünü izlediğimden beri dünyanın geleceği ile ilgili kabuslarıma kabus eklenmiş durumda. Okyanusta bir damla gibi görünse de çabalarım, her biri bana göre birer deniz yıldızı.

Kurdele kutusundan iki tane kurdele buluyorum. Biri iki sene önce Küçük Ergen'in Bükreş'teki bir yılbaşı kermesinde, kendi parasıyla katıldığı yılbaşı çekilişinden kazandığı dev alpakadan hatıra. Eve gelir gelmez boynundan çıkarıp kenara atmış, ben de kendisine bayılıp "bir gün işe yarar kutuma" koymuştum hemen. Diğeri daha da eski. Seneler evvel Almanya'dan aldığım bir battaniye ya da kırlente sarılıydı sanki. O da bugüne kadar yaşamayı başarmış.

Geçen sene bu iş için aldığım strafora sarıyorum ikisini de ama strafor büyük, yeterli gelmiyorlar. Ama nasıl da güzel oldular birlikte, ille de kullanmalıyım bu ikiliyi. Çözüm yine "bir gün işe yarar kutusu"ndan çıkıyor. Bizim Küçük Ergen daha Küçük Ördek bile değilken hediye gelen bebek kapısı süsü oracıkta duruyor hala. Boyutu da uygun mu uygun. Tekrar kullanabileceğimi düşündüklerimi bir kenara ayırmayı ihmal etmeden üzerindeki tüm malzemeleri söküyorum. Bir kaç deneme sonrası nihayet istediğim formu yakalıyor; iskeleti kaplama ve sabitleme aşamasını tamamlıyorum.

Sırada üzerini süsleme var. Hangi motifler olacak, ne sıklıkta yerleştirilecek? Kafada bir takım fikirler var ama hiç biri tam oturmuyor yerine. Zaten en uzun, en vakit alıcı kısmı burası benim için. İnternet bu konuda derya deniz ama birebir kopya yapmak da istemiyorum. Geçen seneden kalma yılbaşı motif kalıplarını bulup çıkarıyorum. Kesmek için bu kalıpları kullanacağım ama üst süslemeleri akışına bırakıyorum. Biliyorum ki akışına bıraktığımda her bir malzeme yerini bulacak.

Eski sarı bir kurdele parçası çam ağacının süslemesi oluveriyor. Geleneksel Romanya motifleri ile süslenmiş bir kurdele parçası da duvar askısı. Bu tepeye büyük bir boncuk lazım, hemşireye sorsam acaba var mıdır onda? Derken boncuk da değil dikiş kutusunun içinden çıkıveriyor büyük bir tahta boncuk. Tam da bu iş için sanki özenle saklanmış. Motiflerin içine doldurulacak elyafı da eski bir yastıktan çaldı mıydım tamam.

"Bizim sorunumuz fazla mükemmeliyetçilik" diyorum, arada yazıştığım hemşireme. "Detaylarda boğulup, hatalara gereğinden fazla takılıyoruz. Halbuki biz söylemesek kimsenin gördüğü bile yok o mini minicik hatayı. Misal Benim Adam yalayıp yutmuş senin pizzayı, oh oh oh ne şahane diye diye, sen hala 'ama yığaaa sucukları kurumuştu'. Bizim bundan kurtulmamız gerek" diye de bir yanda konuyu örneklendiriyor,  öte yanda yamuk kestiğim yıldızı çam ağacı motifinin üzerine dikiyorum içime içime atar gider yaparaktan. "Yamuksa yamuk, gerçek hayatta çok mu düzgün yani. Bu işi artık bugün, burada çözeceğiz ve işe bu yıldızla başlayacağız Şaşkın!". Biliyorum ki normal bir Şaşkın o minicik yıldızı mükemmel olana kadar keser de durur aksi taktirde.

Teknik taktik yok bam bam bam... Gözümü yumup mini mini hatalara, küçümen çarpıklıklara; tamamlıyorum, içimde başarmanın gururu, nihayetinde....

Okumak istersen:

Keçeden İşler - 05.06.2020

İzlemek istersen:

Broken - Netflix

(Valide Sultan Özel Dip Not) Şaşkın Hanım ne diyor siz, anlamıyor ben...

Subliminal mesaj: Kızım sana söylüyorum kocacım sen anla oluyor hikayemizde.